2MIN - one shot

One shot, jako taki przerywnik. Cała historia z Bangami zginęła przez zniszczenie dysku. Muszę pisać wszystko od nowa, więc wybaczcie mi że tymczasowo będzie coś innego. 

Co do one-shota, to wyszedł taki dziwny. Pisany kilka miesięcy temu w zeszycie na szybko, więc nie chciałam go zmieniać już. 

Zapraszam Was do czytania! (:



***

Chłodne, czerwcowe popołudnie. Słońce ukryło się za chumrami. Na przedmieściach Seulu było o wiele ciemniej niż zwykle. Na środku małej łąki siedziało dwóch mężczyzn. Oboje patrzyli przed siebie, a ich dłonie delikatnie się ocierały o siebie. Na pozór biło od nich wielkie szczęście.

                - Hyung, dlaczego? – wyszeptał rudowłosy chłopak. Wydawał się niedowierzać.

                - Nie miałem innego wyjścia Słoneczko, to było konieczne. – brunet siedzący naprzeciwko niego zmarszczył czoło.

                -Ale przecież mówiłem Ci że to nie było konieczne.

                - To czyli wolałeś jak Oppa Cie tykał do tego stopnia, że traciłeś przytomność?

                - Ale Hyung.. – jęknął. – Obiecałeś, że skończysz z tym!

                - No i właśnie skończyłem. – brunet objął go delikatnie, po czym stanowczym ruchem dłoni przyciągnął go do siebie i wyszeptał. – Zrobiłem to dla Ciebie Minnie.

                - Przecież jego ludzie już pewnie wiedzą o tym i coś Ci się stanie! – odsunął go od siebie i popatrzył na niego ze strachem. – Minho, ten człowiek był szychą, on miał pod sobą sztab ludzi! Oni nas zniszczą. – powoli wpadał w histerię.

                - Taeminnie, uspokój się, proszę. – brunet złapał go za ramiona i zacisnął palce na nich.

Poczuł jak chłopak spina mięśnie i powoli się wyrywa. Powalił go na chłodną trawę i przytulił mocno. Młodszy oplótł nogi wokół jego bioder i cicho łkał.

                - Minho, nie chcę Cię stracić. Kibum, Jinki i Amber już polegli. Zostałeś Ty, Jjong i Suli. A jeśli Ty umrzesz, to ja.. ja..  – zaciął się i zaczął płakać. Brunet ostrożnie scałował łzy z jego policzków.

                - Tae, kocham Cię całym sercem. Nawet jeśli przyjdzie mi umrzeć, to z Twoim imieniem na ustach i Twoją twarzą przed oczami!

                - Minho, błagam Cię nie mów tak już! – młodszy chciał go odepchnąć, ale mu się nie udało. Po chwili ciężko dysząć dodał. – Skoro mnie kochasz, to nie mów o śmierci.

                - Lee Taeminie, w tej chwili na mnie spójrz! – głos Minho był stanowczy. – Obiecaj mi, że jeśli mnie zabraknie, zaopiekujesz się resztą!             

                - Ale Minho..

                - OBIECAJ!

                - Obiecuję Kochany! – rudowłosy spojrzał w oczy swojego kochanka i nie zobaczył w nich nic. Były puste. Zamknął oczy, by po chwili poczuć jego wargi na swoich. Jak namiętnie całuje jego różane wargi i pieści jego ciało. Znowu czuł jak mu gorąco i znowu chciał być jak najbliżej bruneta. Było coraz zimniej i ciemniej, ale im to nie przeszkadzało. Po jakimś czasie usłyszeli huk. Huk broni. Chwile później dołączył do tego czyjś krzyk. Minho oderwał się od Taemina i wyszeptał:

                - Znaleźli nas. Wiesz co robić. – pocałował go jeszcze raz i zszedł z niego. Wyciągnął broń z płaszcza, a młodszy wyciągnął telefon i puścił sygnał. Chwile później otrzymał wiadomość zwrotną

                „Pięć minut”

                - Wytrzymamy pięc minut?

                - Tak, ale musisz tu zostać. Jak przyjedzie bus, to biegnij do niego.

                - Dlaczego?!

                - Nie poradzisz sobie, nie masz broni!

                - Hyung, nie! – szepnął rozpaczliwie Taemin.

                - Kocham Cię Minnie, uciekaj. Już! – chcąc nie chcąc, młodszy zaczął powoli czołgać się po trawie. Słyszał że ludzie są coraz bliżej. Gdy zobaczył busa, momentalnie wstał i zaczął biec w jego stronę. Drzwi otworzyły się przed nim i natychmiast do niego wskoczył. Chwile później już była tylko ciemność.

                - Gdzie Minho? – spytał Jjong.

                - Został tam. – rzekł i zaczął płakać. Bus zaczął jechać przez trawę w stronę huków i wrzasków. Oświetlając polane reflektorami widzieli jak kilka pistoletów wystrzeliło serie pocisków w stronę bruneta. Jego ciało bezwładnie upadło, a mężczyźni zaczęli się śmiać..