DARAGON - one shot.

obiecuję że na dniach będzie JongKey ;3

miłego czytania mych smutnych wypocin.

i dziękuję Wam za miłe komentarze <3

Siedział na parapecie spoglądając na ciemne niebo. Słońce już dawno zaszło, oddając miejsce księżycowi, który pięknie komponował się z gwiazdami. Nie miał pojęcia ile tu siedział, nie wiedział ile papierosów wypalił i ile alkoholu wlał w swoje blade ciało. Jego blond grzywka była spięta dużą, czarną spinką, a jego wyraz twarzy pozostawał bez zmian – lekko uchylone oczy, kąciki ust skierowane ku dołowi, resztki makijażu zostawiły na jego policzkach zdradzieckie ślady po płaczu. Zamknął się w pokoju zaraz po powrocie z występu i nie myślał nawet o wyjściu z niego. Wiedział że to nieodpowiedzialne z jego strony, ale miał to gdzieś. Liczyło się dla niego to, co zakończyło się jeszcze tego samego dnia. Oparł głową o zimną szybę i westchnął.

*FLASHBACK*

Leżał na kanapie i czekał na nią. Marzył tylko o tym, by wtulić się w jej ciepłe ciało i poczuć ten charakterystyczny zapach. Zauroczył się w niej gdy nagrywał z nią piosenkę na swój solowy album. Po ich pierwszym wspólnym występie wziął ją do garderoby i powiedział jej to, co układał sobie od kilku miesięcy – że jest dla niego kimś bardzo ważnym, że mimo wszystko chce z nią być. Ona była zdziwiona, ale odpowiedziała tym samym. Od tamtej pory tylko ich najbliżsi wiedzieli o ich rzekomym związku. Jednak mimo wszystko nie chcieli by nawet oni ich widzieli. Żyli tak prawie 3 lata. Przeżyli ze sobą wiele cudownych chwil – od zwykłych spacerów, po magiczne chwile uniesienia. Jego wybranką była Sandara Park – 4 lata starsza dziewczyna, członkini zespołu 2NE1. Urocza brunetka z pięknym głosem. Była to pierwsza dziewczyna którą się tak zachwycał. Z początku była to tylko przyjaźń, ale te godziny spędzone w studiu sprawiły, że poczuł coś więcej. Uświadomił sobie że jego świat bez niej nie jest tak kolorowy i tak cudowny. Ona nauczyła go wielu rzeczy i przede wszystkim zmieniła jego pogląd na pewne sprawy. Teraz Kwon JiYong – bo to o nim mowa – był wartościowym facetem, z mnóstwem pomysłów. Nie chodził już tak często do klubów, ale nadal pił alkohol ze swoim zespołem w dużych ilościach, choć już nie tak często. Każdą wolną chwilę spędzał z Darą w studio, albo zaszywali się w swoich pokojach. Zwykle wtedy wyłączali telefony i robili ewentualne zapasy, jak zapowiadała się wspólnie spędzona noc. Nie liczył już nawet ile razy tak było – ile razy potrafili romawiać przez większość dnia i całą noc. Albo jak przez większość nocy uprawiali namiętny seks, który zwykle zostawiał swoje ślady w postaci śladów paznokci na plecach lub ust w okolicach karku i ramion. Pamiętał nawet ten ferelny dzień, gdy miał zdjąć z siebie koszulkę na potrzeby występu, a noc wcześniej Dara zostawiła na nim krwawe ślady. Wtedy zabandażował się cały i chodził tak przez 2 dni. Pamiętał jak przepraszała go na kazdym kroku. Wtedy ściskał jej dłoń, albo przytulał ją mocno. Gdy ktoś pytał ich o relacje między sobą, uśmiechali się i mówili że to wszystko dla fanów i że są przyjaciółmi z jednej wytwórni. Wszyscy wierzyli, bynajmniej tak sądził. I teraz, gdy mijał im już 33 miesiąc bycia razem, dostał sms’a od swojej Noony z prośbą o spotkanie. Miał nadzieje że miało to związek z ich miesięcznicą. 20 minut przed rozpoczęciem ich kolejnego występu w telewizji usłyszał jak ktoś cicho puka do jego garderoby. Wstał, poprawił włosy i podszedł do drzwi. Stała w nich Noona ubrana w luźną białą bluzkę z nadrukiem i czarne legginsy. Miała włosy związane w kucyk. Wpuścił ją do środka, a ona przytuliła go mocno bez ostrzeżenia. Nie wiedział co się dzieje, ale odwzajemnił to. Nagle poczuł jak Dara popycha go na ściane i całuje jego usta zachłannie. Oddał pocałunek z taką samą mocą przytrzymując jej kark. Po kilku minutach ona oparła swoje czoło o jego i zaczęła głośno oddychać.

                - Co się stało Noona? – wyszeptał, patrząc na nią.

                - Musimy porozmawiać. – odpowiedziała równie cicho, a on poczuł się jakby ktoś oblał go zimną wodą.

                - To może usiądźmy. – zaproponował i poprowadził ją na kanapę. Usiadła i splotła palce kładąc je na kolanach. – Powiedz mi, co się dzieje?

                - GD.. Ja już tak dłużej nie mogę. – spuściła głowę, a on wbił się głębiej w siedzenie.

                - Jak nie możesz?

                - Nie mogę żyć ukrywając się przed światem. Wszyscy i tak już powoli nie chwytają naszych kłamstw że to dla fanów. Sądze że lepiej będzie, jak po prostu zakończymy nasz związek tu i teraz. Bynajmniej na jakiś czas. – podniosła głowę i zobaczył łzy w jej oczach.

                - Dlaczego? Kiedy do tego doszłaś? – powiedział po chwili ciszy.

                - Gdy zobaczyłam w internecie jak ktoś nagrał nas, gdy spacerowaliśmy w nocy. Nawet mimo dobrego kamuflażu ludzie wiedzą że to my. Będziemy mieć kłopoty..

                - To wolisz to wszystko zostawić, bo kłopoty, tak? Chodzi Ci o sławę? – ciśnienie w nim wzrosło. Spodziewał się czegoś innego po dziewczynie, która tyle go nauczyła.

                - Jak śmiesz?! – wstała i spojrzała na niego gniewnie.

                - Gdyby tak nie było, to byś tak nie zrobiła! Albo może łatwiej będzie jak mi powiesz że kogoś masz i po sprawie. – żachnął się.

                - Tak.

                - Co „tak”? – spytał zdezorientowany.

                - Mam kogoś.. – teraz to on wstał i wbił w nią wzrok.

                - Mówisz to, bo ja tak powiedziałem, czy naprawdę kogoś masz?

                - Naprawdę kogoś mam..

                - Zdradziłaś mnie.. ? – nie dowierzał. Jego Noona, jedyna dziewczyna która tyle dla niego znaczyła zrobiła takie coś. Słyszał o takich przypadkach, ale nie sądził że to prawda.

                - Nazwij to jak chcesz. Zakochałam się po prostu.

                - Kto to? – cofnął się o krok ale nie urywał kontkatu wzrokowego.

                - Ten latynos, tancerz z naszej wytwórni. – nie wytrzymał.

                - Czyli to koniec tak?

                - Przepraszam.. – chciała podejść i przytulić go, ale on cofnął się i rzekł.

                - Nie dotykaj mnie. Lepiej będzie jak przez jakiś czas nie będziemy się widywać. Nie zniosę tego wszystkiego. – zaczął iść tyłem w kierunku drzwi. Złapał kurczowo koszulkę w okolicach serca i gdy poczuł klamkę na plecach, odwrócił się i wybiegł.

Nie patrzył gdzie biegł, chciał by to ustało. Wszystko w nim pękło, ale wiedział że za 7 minut występ i nie może płakać. Poszedł umyć dłonie i stanął pod sceną, zakładając słuchawkę. Odebrał swój ukochany biały mikrofon i poczekał na resztę zespołu. Gdy zobaczył jak idą i śmieją się, odwrócił twarz w stronę schodków.

                - GD, wchodzisz pierwszy. Zaczynacie od „Fantastic Baby”, później „Blue” i na koniec „Haru Haru”. – posłuchał się wskazówek i chwile później usłyszał w swojej słuchawce odliczanie. Wbiegł na gorę i odchrząknął. Równo z pierwszymi nutami „Fantastic Baby” wyszedł na dębową scenę. Usłyszał piski fanów i na jego twarzy pojawił się uśmiech. Po części był on prawdziwy, bo cieszył się zawsze, gdy słyszał jak ludzie go uwielbiają. Był w swoim żywiole. Wygłupiał się z każdym ze swoich Hyungów i na koniec pozwolił by SeungRi wskoczył mu na plecy. Chwile później uslyszeli „Blue” i zmienili nastrój na bardziej melancholijny. Gdy przyszedł czas na „Haru Haru” nie ograniczał się. Pod koniec występu zobaczył jak Dara staje tam, gdzie on kilkanaście minut temu. Spojrzał na nią, po czym upadł bezwładnie na kolana i zaczął płakać.

„Oh girl.. I cry, cry.
You’re my all, say goodbye, bye.

Oh my love.. Don’t lie lie.
You’re my heart, say goodbye..”

Wyszeptał ostatnie słowa i zamknął oczy. Tłum skandował „GD, GD..” ale jego obchodziło tylko to, z czego zdał sobie sprawę. Chłopaki podnieśli go i otarł łzy, kłaniając się tłumowi. Zszedł ze sceny wlokąc się za TOP’em. Widział że Dara chciała coś powiedzieć, ale powstrzymał ją podniesieniem dłoni. Zobaczył jak CL czeka u stóp schodków. Podszedł do niej, a ona przytuliła go mocno. Zaczął płakać jeszcze mocniej. Słyszał że chłopaki pytają jej co się stało. Usłyszał jak ktoś krzyczy „2NE1, za 30 sekund wchodzicie” Puścił CL i powiedział

                - Wszystko runęło. – starła z policzków jego łzy i powiedziała cicho.

                - Napiszę do Ciebie po występie i jutro wpadnę do Ciebie. Trzymaj się JiYong, będzie dobrze. – pocałowała go w policzek i oddała w ręce Taeyang’a, który zacisnął dłoń na jego ramieniu i pociągnął go w stronę garderoby. Tam zmył z siebie makijaż, ochlapał twarz zimną wodą. Nie patrzył  w lustro, bał się. Przebrał się w cieplejsze ciuchy i usiadł na kanapie i tępo wpatrywał się w podłogę. Jakiś czas później zobaczył tancerza, który usiadł na podłodze przed nim.

                - Ja chcę do mojego GaHo. – rzekł cicho lider.

                - Jutro rano go przywiozą. Chodź już, czas do domu. – podniósł go i wyszli z pomieszczenia.

Gdy zobaczył że kolejna butelka z whisky jest pusta wstał z parapetu prostując obolałe mięśnie. Alkohol i fajki zrobiły swoje. Padł jak długi na puszysty dywan. Wstał po chwili otrzepując się z niewidzialnego kurzu. Złapał się ramy łózka i kilka minut później leżał już na łóżku. Spojrzał w telefon. Miał nieodebrane połączenia i kilkanaście wiadomości. Zobaczył wiadomość od Dary. Po wielu trudnościach odczytał ją

                „Wybacz mi proszę”

Odpisał tylko

                „ I need You baby, I’m not a monster”

Wiedział już że wymyślił kolejny hit Bangów, ale o tym chciał myśleć dopiero rano. Zablokował telefon i chwile później padł ze zmęczenia